75
Hakkında ne söylense, ne
yazılsa; hep az, hep eksik
kalan aşk. Acıyla tatlanan,
çirkinlikleri güzelleştiren bir
yanılma hali kimine göre.
Hayatın her yerinde bir
parçası olan, insanların her
hücrelerinde doya doya
yaşamak, tadını çıkarmak
yerine tarif etmeye çalıştıkları
pembe bir mutluluk. Sadece
bir insanın hayatını değil;
devletlerin bile kaderini
değiştiren aşk. İlk kez bir Arap
şiirinde kullanıldıktan sonra,
aşk hakkında söylenecek
sözlerin tükendiği her an
haykırıldığı gibi: Âh minel
aşk! Tek bir rengi olmayan,
hayatın tüm renklerinden ve
güzelliklerinden birer parça
alıp kendinde toplayan aşk.
Sanatların ilhamı, savaşların
bahanesi… Karşılık bulamayanı
şair, kavuşamayanları efsane
eden aşk. Olgunlaştıran,
çocuklaştıran, aptallaştıran,
mantığın rahatını bozan aşk.
Tarihi değiştiren, zamana
silinmez izler bırakan aşk.
Yalnızca dergi bursa’nın bu
sayısının değil, bütün hayatın
teması aşk…
İnsanı tüm masumiyeti, en
savunmasız, en çaresiz haliyle
yakalayan “ilk” aşkla başlayan
ilk heyecan. Kiminin karşısına
ilk gençlik yıllarında çıkar,
kiminin de aşkı aramaktan
en vazgeçtiği anda. Bazen
ilk aşkın, aynı zamanda tek
ve son olmasıyla anlam
kazanır insanın hayatı. Bir
ömür boyunca yalnızca tek
bir kişi ve her gün biraz
daha büyüyen tek bir aşk…
Filmlerin, şiirlerin, kitapların
verdiği ilhamla sarılırız ona.
Çünkü aşk isterse, sıradan bir
hayatın en büyük boşluğunu
tek başına doldurabilir. Bazen
yavaş yavaş, bazen bir anda
“yıldırım” gibi düşer insanın
hayatına. Aşkın anlatılabilecek
değil ancak yaşanabilecek
bir his olduğunu unutup bir
sürü yorum yapmak ya da
yaşamak yerine; modern
zamanın hareketliliğine,
günlük hayatın telaşlarına
kapılıp, asıl ihtiyacımız olan
duyguları arka plana atarak
küstürdük onu belki de. Her
denemeden sonra kocaman
bir hayal kırıklığı ile kendimize
geri dönüşümüz de bu yüzden
olabilir. Oysa aşkın hakkını
vermek için, onu hiçbir karşılık
beklemeden yaşamak gerek.
Aşkla bağlanılan kişinin
gerçekten mutlu olmasını
istemek. O, mutluluğu başka
biriyle bulsa da… Karşılığı,
hem alınamayan hem de
beklenmeyen tek kişilik bir
aşk; karşılık bulsa, istese de
alsa belki olduğu kadar büyük
kalmayacak. Belki de karşılıksız
aşk kurbanı olanlar, sevdikleri
kadar sevilemeyeceklerinden
değil; kavuşunca bu aşkın
eskisi gibi olmayacağından,
gücünü kaybedeceğinden
korkuyorlardır kim bilir? Kimine
göre imkânsızı da yoktur çünkü
aşkın. İnsan aşık olabildiyse,
sevebildiyse bir kere; seçtiği
insanla bir ömür boyu yan
yana olmasına gerek yok aşık
kalabilmesi için. Tıpkı Tahir
ile Zühre meselesindeki gibi.
Ne demiş usta: “Tahir olmak
da ayıp değil, Zühre olmak
da. Hatta sevda yüzünden
ölmek de ayıp değil. Bütün iş
‘Tahir ile Zühre’ olabilmekte,
yani yürekte.” Hem sen elmayı
seviyorsun diye, elmanın da
seni sevmesi şart mı?
Aşık Veysel’in “Seversin,
kavuşamazsın; aşk olur”
sözünü kanıtlar gibi,
gerçek aşkı bulmuş ama
kavuşamadığı için efsane
olmuş insanlarla dolu tarih.
Dillere destan olan aşk
hikâyelerinin kahramanları
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile
Şirin, Aslı ile Kerem ve daha
niceleri kimine göre sadece
insanları aşka inandırmak
için uydurulmuş masallardan
Whatever is said or written about
love; something’s always missing.
For some it is a dream that
sweetens with pain or a state of
blunder that makes all atrocities
seem beautiful. A pinkish hue of
happiness that exists in every
part of life and one which people
try to define instead of living it to
their heart’s content. Love that
changes not only the destinies of
one person but that of states as
well. Just like it is screamed when
all that is to say about love has
expired after being used in an
Arabic poem: Oh love, the pearl
in heavens! Love, not of one color
but of the many different colors
in life. Inspiration of arts, excuse
for wars… Love that makes an
unrequited lover a poet or those
who cannot unite legends. Love
that makes one mature, childish
or love that stupefies and disturbs
the comfort of the mind. Love
that changes history and leaves
indelible traces in time. Love that
is not only the central theme of
magazine bursa but that of life as
well…
The first excitement that starts
with the “first” love catching
the person in all its innocence,
defenseless and helpless state.
Some face it in their youth and
some when they give up looking
for it. Sometimes one’s life gains
meaning when first love is also
the last. Just one person all
through life and just one love that
keeps on growing with time… We
cling to it with the inspiration that
films, poems and books give…
Because if love so desires, it can
fill the largest void in life just by
itself. And sometimes it strikes
one just like a “lightning” would
do. Maybe we offended love by
ignoring the emotions that we
really need during the hustle and
bustle of life and the activity of
the day instead of making lots of
comment about it and forgetting
that it is not an emotion that one
can explain but that one can only
live. Maybe that is why we return
to ourselves in disappointment
after each try. But one should live
love without any expectations in
order to do justice to it. To want
pure happiness for the one you
love. Even if he/she finds that
happiness in someone else…
Unrequited love; the response
to which is neither expected nor
found. Maybe those who suffer
from unrequited love are afraid
not because they won’t be loved
as much as they do but that their
love will not be the same when
they unite? Because some think
that nothing is impossible in
love. If one could fall in love he/
she does not have to be with the
beloved all through life to stay in
love. Just like Tahir and Zühre.
What has the master said: “It is
not a shame to be Tahir or Zühre.
Actually it is not even a shame to
die of love. What matters is to be
“Tahir and Zühre”, that is in one’s
heart.” Does an apple have to
love you just because you do?
History is full of people who have
loved to no avail as if proving
Aşık Veysel’s words when he
said: “You love, you cannot get
together; this is love”. For some
people, heroes of the legendary
loves such as Leyla and Mecnun,
Ferhat and Şirin, Aslı and Kerem
and many more are just fairy
tales made up to make people
believe in love. Whereas today
people are looking for a hero
which they can squeeze inside
the predetermined rules of
logic. The soul mate with whom
they can share the hardships
and beauties of life. It is as
meaningless to try and define
love just as it is meaningless
to live without knowing if love
is a necessity or just a habit
that we cannot let go of. Some
are scared and shy away when
they find real love; some devote
their lives to love and look at
everything with love. The world is
full of confused people trapped
in thoughts that love matures with
pain or that love is an infinite form
of happiness. Everyone has an
opinion as to what love is.
If love is a form of getting
spoiled, then this definition
can be an explanation for
short relationships. Incomplete
lives during which you always
seek without knowing what it
is that you are looking for…
Efforts to change the loved
one, discords that replace the
excitement of first days or a
form of miscommunication that
transforms into a habit over time.
Many lives pass while looking for
