60
mengeneleriyle duruyor;
balyozlarıyla önlerindeki
demirleri döve döve halkı
selamlıyordu. Bir yandan Türk
bayrakları dalgalanıyor diğer
yandan o zamanki adıyla
Bursa Destereciler Cemiyeti’nin
saf Bursa ipeğinden yapılmış
yeşil bayrağı…
Çıraklar, ustalarına
emanet…
Bıçakçılığın bu görkemli
geçmişi, eski Bursa’nın bıçakçı
ustalarının çocuklarının,
torunlarının hatıralarında
saklı şimdi. Bursa’da
bıçakçılığın tarihi, onların
hatırladıklarıyla, anlattıklarıyla,
özenle koruyup bugüne
taşıdıkları manevi miraslarla
şekilleniyor. O zamanın
çocukları bir iş öğrenmesi,
koluna altın bileziğini takıp
bir meslek edinmesi için
bıçakçı ustalarına emanet
ediliyor; çocuklar uzun
süren bir eğitimden geçerek
önce “çırak” unvanını
kazanıyorlardı. Sebat edip çok
çalışarak, ustasının sözünden
çıkmayarak elde ettikleri
“kalfa”lıktan sonra ustasının
“ustalık” sınavını geçebilirse
bıçakçılık mesleğini yapmaya
hak kazanabiliyordu.
“Bıçakçı; çürüyecek cisim
değil, unutulmaz isim
bırakır”
Göçler sırasında Balkanlar’dan
ve Rumeli’den gelen bıçakçılık
kültürü göçler şehri Bursa’da
birbirinden değerli ustaları
buluşturmuştu. Bursa’da
yüzlerce yıl önceden beri
var olan bıçakçılık mesleği
bu göçlerden sonra daha
da gelişmiş ve köklü, yeri
doldurulamaz bir kültüre
dönüşmüştü. Geçmişte birçok
bıçakçı ustası yetişmiş, her
biri bıçakçılığın gelişmesinde
önemli adımlar atmışlardı.
Bugün bir Bursa markası
olarak bilinen ve Türkiye
çapında bir başarıya sahip
olan Pirge bıçaklarının atası
children were entrusted to cutlers
so as to learn a profession; after
a long period of tutorial, the
kids became apprentices. The
patient and determined became
assistant master if they remained
loyal to the master; later on, they
could qualify for mastery on
passing the cutler’s exam.
“Cutler leaves behind not a
thing to decay, but a name
to stay”
The cutlery culture settled
in Bursa from Balkans and
Rumelia during migrations and
brought together many valuable
masters. Art of cutlery was
already present in the city for
centuries; nevertheless, upon
migrations, the practice grew
even stronger and became a
rooted, indispensable culture.
In the past, many cutlers were
raised and each of them played
an important part in developing
this handicraft. “Master Ismail
and today, his son Mehmet Pirge
are two representatives of this
group. The father created Pirge
knives, which has now become
a famous brand of Bursa known
all around Turkey. After his early
demise, Mehmet Pirge stepped
up and took the job. Ismail began
to work at the workshop of his
master in Okçular Bazaar back in
1879. Ismail produced knives and
agricultural tools and also taught
his art to many youngsters.
Following Surname Law, he got
the surname Pirge, which means
“master-raising
sage”. Pirge family kept handing
on the handicraft and became
one of the best known among
Bursa cutlers.” Other notable
masters include Master Alişan,
born around 1840s and dubbed
as “pride of Bursa,” as well as
Ethem Soyuak, Bıçakçı Kadir,
Master Destan, Hızır Tüfek,
Remzi and Süleyman Sarıçetin,
Mehmet Effendi of Skopje
famous for his Albanian knives,
Yaşar Soyubol and brothers,
Cin Memet, Ömer Makasçı and
many others… Today’s cutlers
seek carrying their art into future
and preserving the name of the
mentioned masters. This local
handicraft, which was active
not only in Ottoman era but
also during the Republic, is now
enjoying a Renaissance. The
cutlers of the past, memories of
bursa dokusu
bursa motifs
