25
156 kilometre kareyi bulan
Uluabat Gölü’nün derinliği 10
metreyi geçmiyor. Doğanın
medarı iftiharı Gölyazı, 2006
yılından bu yana Tarihi Kentler
Birliği üyesi. Bu yıllarda yurt
içinden ve yurt dışından gelen
sanatçılar, eserleriyle burayı
bir açık hava müzesi haline
getirdiler.
Bugün Gölyazı ile anılan
Ağlayan Çınar, yaz kış
demeden akın akın gelen
turistleri, görkemiyle kendine
hayran bırakırken; tarihi ve
temsil ettiği romantizmle
geçmişteki bir aşkın
gözyaşlarını günümüze taşıyor.
Fotoğrafçılara muhteşem
kareler, şairlere ilham veriyor.
Varlığının bugünkü bilinirliğini
ihtişamına olduğu kadar,
biyolog Mehmet Okatan’a
da borçlu olduğumuz çınarın
“Ağlayan Çınar” oluşu da ayrı
bir aşkın ifadesi. Mehmet
Okatan’ın doğa aşkı, bu
muhteşem tarihin bu isimle
anılmasını sağladı. İsmin
nereden geldiği kendisine
sorulduğunda, ülkemizden
Fethiye’deki Ölüdeniz,
Manavgat’taki Titreyen
Göl, Şile’deki Ağlayan
Kaya örneklerini vererek
“Deniz ölüyor, göl titriyor da
çınar neden ağlamasın?”
düşüncesiyle yola çıkan
Mehmet Okatan’ın katkılarıyla,
ulu çınar bugün hak ettiği ilgiyi
görüyor.
Gölgesinde, sevdaları uğruna
ölüme giden aşıkların hatırası
ve doğanın yasını tuttuğu
hüzünlü bir aşk hikâyesinin
hatırına ya da günlük hayatın
karmaşasından kaçmaya
ihtiyaç duyduğunuzda
heybetine sığınabilirsiniz
ulu çınarın. Sizi sevgiyle
kucaklarken, gövdesinden
akan suyun sesi aşk dolu
bir tarihi anlatır size. O
ağladıkça gözyaşlarını silmek,
onu teselli etmek gelebilir
içinizden. Aradığınız huzuru
onun gölgesinde bulur,
yanından uzun süre ayrılmak
istemeyebilirsiniz.
tied to the Uluabat Lake with
its legends, 200 year old Greek
houses, and important bird
species that should be taken into
protection, the most romantic
sycamore of them all “Crying
Sycamore” and countless other
mysteries and beauties. You can
reach there by following the signs
that start on the 35th kilometer of
the road from Bursa to Izmir. The
village on a small island is tied to
the peninsula to the north of the
lake with a narrow and long stone
bridge. Uluabat Lake is about 156
kilometer square but its depth
does not exceed 10 meters.
Gölyazı is the pride of nature and
is a member of Historical Cities
Association since 2006. Artists
who have come here from all over
the world have transformed this
beautiful spot into an open air
museum.
Today, the Crying Sycamore of
Gölyazı leaves the tourists in
awe who come to see it in every
season while carrying the tears of
a legendary love to our day with
its history and the romanticism it
represents. Photographers take
great shots there and poets find
inspiration. We owe its current
popularity to its grandeur as well
as to biologist Mehmet Okatan
and the “Crying Sycamore”
is another expression of love.
Mehmet Okatan’s love of nature
resulted in remembering this
immense history with this name.
When asked where the name
comes from, he mentions the
examples of Dead Sea in Fethiye,
Trembling Lake in Manavgat and
the Crying Rock in Manavgat
asking us, “The sea dies, the
lake trembles so why shouldn’t
a sycamore cry?” The sycamore
receives the attention it deserves
with the contributions of Mehmet
Okatan.
You can take shelter under the
grand shadow of this sycamore
for the sake of the lovers who
have died there for their love or
just to escape from the hustle
and bustle of daily life. It will tell
of a history full of love with the
waters that sprinkle down from its
trunk as it covers you with love.
As it cries, you might want to wipe
its tears and console it. You may
find the peace you are looking
for in its shadow and want to stay
there for a very long time.
