“Yola düşen umutlar”

Her yol umuttur bize.  Gidişimize bir tek rüzgar şahittir, Yola düşen gölgemiz sadece bir iz… Umudun rengi mavi üzerimizde, Rotamız…

Arkaları sağlam

Ebedi Başkomutan’ın beyaz hali

Yeşilin derinliğinde bir orman

Bir nefes “hiç”

 İnsanın ruhuna üflenen bir yaradılış nefesi… Neyzen Tevfik’in hayatı boyunca peşinde koştuğu “hiç”liğin sesi… “Velilik ve delilik arasında bir hiç”…

Tezahüratların unutamadığı isim

“Gaudi’nin zihnindeki harikalar diyarı”

Tellerine artık “kuş konmayan” iletişim