66
bursa dokusu
şöyle anlatır: “… Belki sizi ilgilendirir
diye, normal yirmi dört saatimi
yazıyorum: Sabah yedi yataktan
kalkmak, yedi kırk beş radyoyu
dinlemek, sekiz buçuktan on ikiye
kadar Tolstoy’un Harp ve Sulh romanını
tercüme. İkiden dörde kadar dokuma
atölyesinde çalışmak. Dörtten yediye
kadar, adını henüz koyamadığım ve
bir türlü bitmeyen kitabıma çalışmak.
Yedide radyoyu dinlemek… Sekizden
on bire kadar, küçüklü büyüklü şiir
yazmak. On birden on ikiye kadar
kitap okumak. Yemekleri ne zaman
yediğim malûm. Bu şartlar içinde
bazen günlerin yirmi dört saatten
ibaret olduğuna içerliyorum.” (Nâzım
Hikmet, Bursa Cezaevinden Vâ-Nû’lara
Mektuplar, s. 26)
Yüzümde Nâzım izi
Nâzım’ın cezaevindeki yaşamı bunlarla
sınırlı değildir. O, günümüzün ünlü
Bursalı ressamı İbrahim Balaban ve
roman yazarı Orhan Kemal başta olmak
üzere birçok mahkûmun belleğinde
silinmez izler bırakmıştır.
Fidyekızık’tan Eyüp Gültekin; Hacıali
(Mustafakemalpaşa)’dan Yakup
Yıldırım; Müşküleli Başaran ve Fevzi
Kavuk; Karasıl (Yenişehir)’dan Yusuf
İzzet Demirboğa (Yenişehir)’dan Celil
Kumarslan, Güneykestane (İnegöl)
Sarı Çerkez Seyfettin (Durmaz),
Güneybudaklar’dan Mehmet Öydeş,
Gürle’den Mehmet Gülmez, Yenikeöy
(Orhangazi)’den Ramis Salman, Hasan
Süsay; Kıranışıklar (Keles)’dan Ahmet
Atak; Çepni (Mudanya)’dan Halil
Cengiz…
O yılların Bursa’daki önemli doktoru
Neşati Üster, gazeteci İsmet Bozdağ,
Bursa Kız Lisesi öğretmenleri Fakihe
Odman ve Nebahat Sütunç, Bursa’nın
Hâkim Annesi Mürüvvet Yener,
Başgardiyan Hasan Basri Acar, kâtip
Mehmet Ali Bey, Savci Şinası Beken,
Cezaevi Müdürü Hasan Tahsin Akıncı…
Bursa’nın misafir odasındaki şair
Kaplıcalarıyla ünlü Çekirge için
Bursa’nın misafir odası denmiştir.
Göğe uzanan ve gölgesinde rüzgârların
dinlendiği çınarlar… Bahçelerinde
şirin mi şirin havuzlarla kaplıcalı,
adları birbirinden anlamlı birbirinden
güzel oteller; Hüsnügüzel, Huyugüzel,
Boyugüzel, Gönlüferah, Ferahfeza,
Büyük Yıldız, Hayat, Ada Palas,
Servinaz…
