Page 111 - Dergi Bursa Mart 2012

109
Fark ettim ki aşka tutulası varsa insanın
nerde ne yaptığı önemli değil. Aşk
içinde yürüyünce gördüğümüz her şey
güzel, her şey sihirli. Aşk varsa gerisi
teferruat.
İşte Bhakti Yoga tam da bundan
bahsediyor. Bhakti adanmışlık demek,
Bhakti Tanrı’ya ve Tanrı’ya dair her
şeye derin bir sevgi ve bağlılık duymak
demek. Bhakti Yoga hissettiğimiz bütün
duyguları sevgide harmanlayıp Tanrı’ya
yönlendirmeyi salık veriyor. Bu yolla
yaşadığımız o ayrılık hissini ve egoizmi
ortadan kaldırmayı amaçlıyor. Bireyi
zihin oyunlarından arındırıp evrensel
bilinçle, Tanrı bilinciyle dolduruyor.
Dinlerden, dillerden, ırklardan bağımsız
hepimizin bir olduğu, aynı Tanrı’nın
farklı suretleri olduğumuz bilincini
yerleştiriyor. Koşulsuz teslimiyetten
bahsediyor, egonun ve bireyselliğin
Tanrı’ya teslim edilmesinden. Koşulsuz
teslimiyet beraberinde koşulsuz
kabulü getiriyor. Önce kendimizi,
sonra çevremizdekileri yargılamadan,
sınıflara, kalıplara koymadan oldukları
gibi kabul etmek koşulsuz teslimiyetin
bir parçası... Tanrı’ya koşulsuz
teslimiyet bütün yoga felsefelerinin
en önemli unsurlarından biri. Olan her
şeyin Tanrı’nın iradesinde olduğunun
ve her ne olursa olsun güvende
olduğumuzun kabulü.
İlk defa Güney Hindistan'da ortaya
çıkan Bahkti Yoga felsefesi toplumu
sınıflara bölen, ayrıştıran kast sistemine
karşı çıkarak, kati kurallarla belirlenen
dini ritüellere karşılık edebiyat,
müzik ve dansla örülü yeni bir ibadet
yöntemiyle Hindistan'daki spirituellige
yeni bir anlayış getirmiş. En popüler
ibadet yöntemlerinden biri de en kaba
tanımıyla Tanrı’nın övüldüğü, Tanrı’ya
şükredilen şarkılar olan kirtanlarin
söylenmesi. Zaman içerisinde Bhakti
Yoga Hindu tanrılarından Krisna'nin
takipçileri arasında gittikçe popüler
hale gelerek kuzeye doğru yayılarak
bütün ülkeyi etkisi altına almış. Unlu
yogik metin Bhagavad Gita'da Lord
Krisna'nin Prens Arjun'a aydınlanma
yolunda tavsiye ettiği en önemli
yöntemlerden biri Bhakti Yoga. Lord
Krisna diyor ki "Bütün varlıkların
iyiliğini düşünen, kalplerini bana
adayan herkesi tekrarlayan olum ve
doğum döngüsünden kurtaracağım."
Reenkarnasyona inanan bir kültürde
bu döngüden kurtulmak tekâmül
etmek anlamına geliyor. Bu sadece
Bhagavad Gita'nin mesajı değil, bütün
dinler sevgiden bahsediyor, Tanrı’ya
ve birbirimize karşı duyduğumuz
sevgiden. Aydınlanma yolunda atılacak
en büyük adim sevgi.
Evrendeki her varlık Tanrı’nın tezahürü
değil mi, hepimiz Tanrı’nın nefesi
değil miyiz, hepimiz aynı kaynaktan
akan damlalar değil miyiz, hepimiz
aynı yerden geldik ve aynı yere
dönmeyecek miyiz? O zaman nedir
alıp veremediğimiz birbirimizle, neyi
paylaşamıyoruz ki? Neden yaradılanı
sevemiyoruz yaradandan ötürü?
Ormandaki ağaç da, havadaki kuş da,
denizdeki balık da, kapı komşumuz
da, okyanusun ötesindeki balıkçı
da aynı, yok birbirimizden farkımız.
Olanları, kişileri, iyi ya da kötü diye
etiketlemeden, olduğu gibi kabul etsek
ve kendimizi teslim etsek koşulsuzca
akışa, Tanrı’ya. Açsak kalbimizi ve
bassak bağrımıza etrafımızdakileri.
Bütün duygularımız erise bir kapta
ve sevgi olarak aksa karşımızdakine.
Sevgi frekansında yaratıma geçsek.
Düşüncelerimiz sevgi odaklı olsa,
titreşimimiz yükselse ve kendimize
yarattığımız gerçeklik de buna
paralel olarak hep pozitif, hep sevgi
çerçevesinde olsa hayat daha farklı
olmaz mıydı? Swami Satyananda'nin
dediği gibi "Bütün dünya Tanrı’nın
görkemiyle bezenmiş. Aziz de günahkâr
da, erdemli de zalim de, insan da
hayvan da, iyi de kötü de Tanrı’nın
farklı şekillerdeki tezahürü. O halde
zihin bunlara karşı nasıl ilahi olmayan
bir şekilde durabilir ki?"
Tek ihtiyacımız olan sevgi. Sevgi
bizi dengede tutacak olan, sevgi
bizi hissettiğimiz yalnızlık hissinden
kurtaracak olan, sevgi karşımızdakinde
olumsuzu değil olumluyu görmemizi
sağlayacak olan, sevgi bütün
yaralarımızı saracak olan. Sevgi
düşüncelerimizi dönüştürecek önce,
sonra da hayatımızı. Dilimiz, dinimiz,
inancımız, ten rengimiz farklı olsa ne
fark eder. Sevgide kaldığımız sürece
Tanrı’yı göreceğiz baktığımız her
yerde. Birbirimizi severek başlayacak
bu yolculuk. Sevgi yaklaştıracak bizi
birbirimize ve Tanrı’ya. Tek ihtiyacımız
bir tutam koşulsuz sevgi. O zaman
damlalar birleşip okyanus olacak.
Hindistan'dan sevgilerle.