Page 64 - Dergi Bursa Şubat 2013

62
yakın plan
tarihinde sözleşme imzalanmıştır.
Ancak şikayetler, itirazlar ve yaşanan
bazı tatsız olaylardan ötürü belediye
menfaatleri öne sürülerek sözleşme
daha sonra tekrar iptal edilmiştir. Daha
sonra tekrar yapılan ihale, Oropedi
Mauri Matis Efendi adında, merkezi
İstanbul Galata’daki İnayet Hanı’nda
olan şirket sahibine 12 Temmuz
1913 tarihli imzalanan sözleşme ile
devredilmiştir. Aradan bir yıl geçmesine
rağmen şartnamede taahhüt edilen
çalışmaların, harita ve projelerin teslim
edilmemesinden ötürü müddet 2 yıl
daha uzatılmıştır.
Ancak işler yine yolunda gitmemiş
ve şirket şartname gereklerini yerine
getirememiştir. Tramvay hatlarına
ait yolların açılıp malzemelerin
tamamlanmasına rağmen inşa
çalışmasına başlanmadığı konusunda
Hüdavendigar Valisi tarafından 1
Mayıs 1916 tarihinde İstanbul’a
rapor edilmiş, bunun üzerine Nafia
Nezareti(Bayındırlık) 30 Eylül 1916
tarihli yazı ile inceleme başlatarak,
inşaatın neden yapılmadığı ve
şartnamede yer alan Osmanlı
Anonim Şirketi adıyla şirket kurulup
kurulmadığının tetkik edilmesini
istemiştir.
Tramvaylara elektrik üretecek olan
fabrikanın inşasına başlanıp bir kısmı
tamamlamış olmasına karşın araya
I. Dünya harbi girdi ve Avrupa’dan
gelmesi gereken alet edevat ve
makineler gelemedi. Diğer yandan,
Fransızlarla savaş halinde olmamız
dolayısıyla şirket birçok kereler
uyarılmış, buna karşın çalışmalar
istenilen seviyelere ulaşamamış ve
sözleşme feshedilerek imtiyaz tekrar
belediyeye verilmiştir.
Bu arada hiç olmazsa şehri
aydınlatmayı hedefleyen Bursa
Belediyesi, Elektrik Mühendisi Tevfik
Bey’i davet edip 19 Mayıs 1916 yılında
bir sözleşme imzalar. Sözleşme
kapsamında ilk önce Cilimboz
Köprüsü üzerinde buharla çalışan
bir trübün kurulmuş, ardından bunun
yetersiz olduğu anlaşılınca Hükümet
Konağı civarından buharla çalışan
ikinci bir trübün kurulmuştur. Ancak
kısmi enerji ihtiyacını karşılayan bu
tesislerin, tramvay işletmesi için
oldukça yetersiz olduğu ve hatta
şehrin genel ihtiyaçlarına dahi cevap
veremediğinden dolayı tüccar Yani
Sideraris ve Sivastopolis adındaki
kişilere ait buz fabrikasında elektrik
üretilip şehre verilmesi amacıyla
sahipleriyle 13 Kasım 1921 yılında bir
sözleşme imzalanmıştır. Bu sözleşme 7
Mart 1926 yılına değin devam etmiştir.