Dergi Bursa / KASIM 2018 / Sayı 51

43 El becerilerini zamana meydan okurcasına sanat eserine dönüştüren geleneksel el sanatlarının son temsilcilerine ev sahipliği yapıyor Çatalfırın. Kalaycılığın geçmişi bir hayli eskiye dayanıyor. Bakırdan yapılan mutfak eşyalarının günlük yaşamda kullanıldığı dönemlerde en parlak çağını yaşayan kalaycılık, bakırın önemini yitirmesi ile birlikte güç kaybediyor. Kalaycılık, bakır eşyaların hem sağlıklı olması hem de kullanım ömürlerinin uzaması için kullanılan bir kaplama tekniği olarak bakır tencere, tava, sini ve sürahi gibi eşyaların mutfaklarda kullanıldığı uzun dönemler boyunca vazgeçilmez meslek dallarından birisi olarak varlığını sürdürmüş. Bakır eşyaların her ay düzenli olarak kalaylanması gerektiği için süreklilik arz eden bir meslek olan kalaycılık; düğün, bayram, şenlik gibi özel günlerde daha bir önem kazanmış. Bu özel günlerde bir gelenek haline gelen kalaylama için ustaların dükkânları önünde oluşan Çatalfırın is home to the last representatives of the traditional handcrafts that transform hand skills into works of art as if challenging the passage of time. The history of tinning goes way back. Tinning that lived its grandest age during the period when kitchenware made of copper were used in daily life but started to fade away as copper lost its importance. Tinning as a method of coating copperware to make them healthy and last longer has continued to exist as one of the indispensable professions for long periods of time when copper pots, pans, round metal trays and jugs were used in the kitchens. Tinning as a profession with continuity since copper objects need to be tinned every month regularly gained further importance during special times such as wedding, religious holidays, festivals. The queues that formed in front of tinsmith shops on these special occasions have been replaced by silence but this craft still lives on in the hands